Προβληματισμοί & σκέψεις για τη Λογοτεχνία της θεωρητ. κατεύθυνσης

Προβληματισμοί και σκέψεις με αφορμή την αφαίρεση της Λογοτεχνίας από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα και τις βαθμολογίες που προκύπτουν από τα πρώτα εξεταστικά κέντρα.

Μολονότι τα θέματα στη Λογοτεχνία της Θεωρητικής Κατεύθυνσης ήταν μέτριας δυσκολίας και κυμαίνονταν στα περσινά επίπεδα, διαπιστώνονται χαμηλότερες βαθμολογίες σε σχέση με τις περσινές επιδόσεις των υποψηφίων σύμφωνα με πληροφορίες που προκύπτουν από τα βαθμολογικά κέντρα μέχρι αυτήν τη στιγμή. Μάλιστα ο αριθμός των άριστων βαθμών, βαθμών δηλαδή που κυμαίνονται από 17-20, έχει μειωθεί αισθητά, πράγμα το οποίο καταδεικνύει την αδυναμία της πλειοψηφίας των μαθητών να εκφραστούν με πληρότητα και ορθοέπεια. Ενδεικτικά ας παρακολουθήσουμε τον παρακάτω πίνακα με την κλιμάκωση των βαθμολογιών στο μάθημα της Λογοτεχνίας από το 2010 μέχρι και το 2014:

ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΩΝ

2010-2014

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

30.000-32.000 ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΕΡΙΠΟΥ	15-20	10-14,9	0-9,9
2010	25,56 %	46,74 %	27,66 %
2011	27,80 %	45,50 %	26,68 %
2012	34,88 %	39,54 %	25,55 %
2013	26,48 %	41,91 %	31,58 %
2014	23,90 %	47,18 %	28,93 %

Γίνεται εύκολα κατανοητό από τα παραπάνω πως η πλειοψηφία των γραπτών στη Νεοελληνική Λογοτεχνία κυμαίνεται στην κλίμακα 10-14.9, ενώ ανησυχητικός είναι και ο αριθμός των γραπτών κάτω από τη βάση!!!

Οι χαμηλές επιδόσεις των μαθητών στη Λογοτεχνία, όπως προκύπτουν από τις στατιστικές μελέτες, καταδεικνύουν την αδυναμία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος να συνδράμει στη γλωσσική καλλιέργεια και θα μπορούσαν να αποδοθούν και στο εξής: Σε ένα «γλωσσικό μάθημα», όπως είναι η λογοτεχνία, καθοριστικής σημασίας παράγοντας για την κατάκτηση μιας καλής βαθμολογίας αποτελεί η ικανότητα του μαθητή να τεκμηριώνει τις θέσεις του εμπεριστατωμένα και να χειρίζεται με ευχέρεια το λόγο, δυο παράμετροι που πολλές φορές είναι δύσκολο να εντοπιστούν.

Απορίας άξιο είναι, λοιπόν, για ποιο λόγο οι αρμόδιοι φορείς του υπουργείου παιδείας αποφάσισαν την κατάργηση της λογοτεχνίας από τα πανελληνίως εξεταζόμενα μαθήματα υποβαθμίζοντας ίσως ακόμη περισσότερο τη γλωσσική καλλιέργεια των ελλήνων μαθητών!!! Η αύξηση των ωρών διδασκαλίας στα γλωσσικά μαθήματα (νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία) και η συνεπαγόμενη ευχέρεια των συναδέλφων εκπαιδευτικών να εμπλουτίσουμε τη διδασκαλία μας με νέες πιο προσιτές και πρωτοποριακές μεθόδους προσέγγισης του νεοελληνικού λόγου που θα μπορούσαν σαφέστατα να πυροδοτήσουν το ενδιαφέρον των μαθητών για το αντικείμενο αυτό θα έπρεπε ίσως να αποτελούν τις βασικότερες προτεραιότητες του υπουργείου παιδείας. Επομένως, και πάλι  επαφίεται στην κινητοποίηση, το ενδιαφέρον, το μεράκι και το ζήλο του εκάστοτε εκπαιδευτικού η επίτευξη αυτού του επιθυμητού διδακτικού αποτελέσματος.

Το μόνο θετικό που προκύπτει από την κατάργηση της Λογοτεχνίας από τα πανελληνίως εξεταζόμενα μαθήματα είναι η απαλλαγή των μαθητών από το πρόσθετο άγχος και την ανάγκη αποστήθισης ενός μεγάλου όγκου σχολίων που η εξέταση του μαθήματος σε επίπεδο πανελληνίων επέβαλε σε κάθε υποψήφιο της Θεωρητικής κατεύθυνσης. Ένας όγκος σχολίων που λανθασμένα οδηγούσε πολλούς μαθητές σε μια αναγκαστική επιλογή κάποιων κειμένων σε βάρος κάποιων άλλων της διδακτέας ύλης και είχε ως αποτέλεσμα την έκφραση της δυσαρέσκειας από τους μαθητές προς την επιτροπή των θεμάτων πως επέλεξαν και πάλι το κείμενο του Δ. Σολωμού, για τρίτη χρονιά!!!

Κι όμως επιβεβαιώνεται και πάλι η διαπίστωση πως οτιδήποτε ανήκει στην εξεταστέα ύλη μπορεί να ζητείται ξανά και ξανά. Σ’ αυτό το σημείο αρκεί να αναφέρουμε ως παράδειγμα πως για πέντε σχεδόν συνεχόμενα χρόνια στο διδαγμένο κείμενο στα Αρχαία Ελληνικά  ζητούνταν τα Ηθικά Νικομάχεια του Αριστοτέλη!!!

Έχοντας βιώσει στο πλευρό των μαθητών από το 2000 μέχρι και το 2015 την προσπάθεια και τον αγώνα τους να διακριθούν, να αριστεύσουν ή έστω και να επιβιώσουν απλά στο μάθημα της Λογοτεχνίας και προβαίνοντας σε μια ανασκόπηση αυτών των 15 χρόνων ανακαλώ στη μνήμη μου βιώματα μοναδικά και ανεπανάληπτα, ποικίλα συναισθήματα και την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους τους μαθητές για αυτό το «όμορφο» ταξίδι στο χώρο της Λογοτεχνίας.  Σ’ αυτήν την προσπάθεια σαφώς και υπήρξαν δυσκολίες, οι οποίες αντί να μας καταβάλλουν αποτέλεσαν αφορμή για επαναπροσδιορισμό της προσπάθειάς μας με μεγαλύτερο πείσμα και πίστη στο έργο μας. Θα αποτελούσε τεράστια παράλειψη στην «εκπνοή» του μαθήματος από τις Πανελλήνιες εξετάσεις να μην αναφερθώ έστω σε κάποιους μαθητές που μας χάρισαν μερικές αξιοζήλευτες βαθμολογίες:

2002-2003: Δημητρακοπούλου Δήμητρα: 18,4

(Ο μεγαλύτερος βαθμός στον Νομό Ροδόπης)

2003-2004: Κηπουρός Γιώργος: 18,2

(Ο μεγαλύτερος βαθμός στον Νομό Ροδόπης)

2004-2005: Κοτζαμάνη Παναγιώτα: 18,7

2004-2005: Γεμενετζή Χαρά: 18,5

2004-2005: Βαϊραμίδου Έλενα: 18,3

2005-2006: Καλαμάτα Γλυκερία: 18,1

2006-2007: Νεστορίδου Σία: 18,6

2006-2007: Καρρά Μένια: 18,1

2007-2008: Κουλτούκη Κωνσταντίνα: 18,8

2009-2010: Λειβαδά Άντα: 19,5 (Ο μεγαλύτερος βαθμός στον Νομό Ροδόπης)

2010-2011: Στρογγυλός Αντώνης: 20 (Ο μεγαλύτερος βαθμός στον Νομό Ροδόπης)

2011-2012: Τζατζανά Ιωάννα: 19,3 (Ο μεγαλύτερος βαθμός στον Νομό Ροδόπης)

2012-2013: Ραχμανίδου Πηνελόπη: 19,3 (Ο μεγαλύτερος βαθμός στον Νομό Ροδόπης)

2013-2014: Στεφανή Αφροδίτη: 18,4 (Ο μεγαλύτερος βαθμός στον Νομό Ροδόπης)

Εύχομαι από καρδίας και στους φετινούς υποψηφίους να φέρουν αντίστοιχες βαθμολογίες!!! Λίγες ημέρες απομένουν ακόμη μέχρι τις 23 Ιουνίου, την πιθανή ημερομηνία ανακοίνωσης των βαθμολογιών.

Τα καλύτερα έρχονται!!!

Τάσος Σαρρής,

Φιλόλογος Α.Π.Θ.